2011 Mezuniyet Konuşmacısı - Veysel Süleyman Sönmez
Sevgili Arkadaşlar,
Hepimiz Sabancı Üniversitesi’ne farklı şehirlerden, farklı okullardan, farklı hayallerle geldik. Bu hayallerimizi gerçekleştirmek adına, geleceğimizi daha özgür ve kısıtlamaların olmadığı akademik bir ortamda şekillendirebilme ve bu süreç içerisinde bizlere ve topluma katkı sağlayacak misyonu ve vizyonu içeren bir kültürü benimseme fırsatı bulduk. İşte bu sürecin sonu ve en önemli anı olan mezuniyet törenine yaklaşıyoruz ve 2011 dönemi mezunları olarak coşkumuzu, gururumuzu ve fikirlerimizi bu önemli törende paylaşabilmek en tabiî hakkımız. Buna dayanarak, öneri ve fikirleriniz ışığında oluşturacağım konuşma metni ile mezuniyet töreninde sizleri temsil etmek istiyorum.
Üniversitemizde geçirdiğim beş sene içerisinde hem öğrenci arkadaşlarımın fikirlerini aktarabileceğim, hem de Sabancı Üniversitesi’ni kurumsal olarak temsil edebileceğim birtakım etkinliklerde büyük bir keyifle yer aldım. Bununla beraber geçen süre içerisinde bir öğrenci olarak gerek arkadaşlarımla diyaloglarıma, gerekse deneyimlerime dayanarak çeşitli gözlemlerim oldu. Dolayısıyla, bu önemli günde sizin önerileriniz doğrultusunda geride bıraktığımız günleri ve geleceğe bakışımızı mümkün olan en iyi şekilde dile getirebileceğim inancındayım.
Konuşmada öncelikle Sabancı Üniversitesi’ne geldiğimiz ilk günden ve o dönem nasıl bireyler olduğumuzdan bahsedeceğim. Sonrasında ise geçirdiğimiz süreci anlatacağım: Üniversitemizi ayıran, seçkin kılan ve öğrenciye “geleceğini şekillendirmek” gibi bir hak kazandıran “interdisipliner” yapının, hemen hemen her bölgeden ve sosyo-ekonomik statüden gelen öğrencilerin kurduğu dostluklarla oluşan “kozmopolit” ortamın, farklı fikirleri çatışmaya değil senteze dönüştüren “özgür” anlayışın, teorik ve pratik olarak anlatılan ve tatbik ettirilen “toplumsal duyarlılığın”, Sabancı Üniversitesi kültürünü nasıl temellendirdiklerini ve bizleri nasıl özgüvenli, sorumlu, donanımlı, ufku geniş bireyler yaptıklarını, nasıl bir aile olduğumuzu ve üniversitemizi bir ev olarak görmemizi sağladıklarını anlatacağım. İlerleyen kısımlarda ise 2011 mezunları adına üniversitemizin bulunduğu konumdan nasıl daha ileri taşınabileceğine dair birkaç naçizane öneride bulunacağım. Son olarak başta ailelerimiz ve üniversite görevlileri olmak üzere tüm Sabancı Üniversitesi ailesine dönemim adına teşekkürlerimi iletip konuşmamı noktalayacağım.
Layık gördüğünüz takdirde hepimizin sözlerini, düşüncelerini aktarmak istiyorum ve adaylığımı koyuyorum.
Sevgilerimle,
2011 Mezuniyet Konuşmacısı - Olena Izhak
Sevgili Arkadaşlar,
Hepimizin burada bir arada olması ne güzel bir duygu! Bugün okulun son günü, ama mezun oluyor olmanın içimizde bıraktığı yürek burukluğu yüzünden sanki yaz bitiyor gibi hissediyoruz. Mezuniyetin getirdiği hüznün gözyaşlarına dönüşmemesi için derin bir enfes alıyorum.
Yarın gerçek hayat bizi karşılıyor olacak. Bazılarımız birkaç ay boyunca kendisini boşlukta hissedecek, bazılarımızsa işe başlama öncesi belki de uzun bir tatile çıkacak. Hocalarımız çevremizde şimdi bizi teskin eden bakışlar fırlatıyor. Henüz bizi ne kadar özleyeceklerinin farkında değiller.
Bizimse henüz bizi bekleyen gerçek hayat hakkında fazla bir fikrimiz yok. Ama mücadeleye hazırız. Burada, Sabancı Üniversitesi’nde, çok şey öğrendik. Mücadelenin sonundaki başarısızlık olasılığı eskisi kadar korkutmuyor bizleri, çünkü “asla vazgeçmeme”nin ne demek olduğunu artık biliyoruz.
Yarından itibaren kendimizi Sabancı Üniversitesi’nde öğrenciyiz diye tanıtamayacağız. Onun yerine gururla: “Sabancı Üniversitesi’nden mezun olduk” diyeceğiz. Bu yeni unvan öğrencilikten daha fazla sorumluluk getirecek. Bundan sonra Sabancı Üniversiteli olmanın yüksek standartlarını katılacağımız iş çevrelerinde ve akademik ortamlarda yansıtacağız.
Öğrencilik yıllarımız hep kolay geçmedi. Zorlu sınavlar, uzun geceler yaşadık. Geriye dönüp baktığımda şanslı olduğumuzu görüyorum. Birçok kişinin bugüne gelmemizde yardımları oldu. Hayal edebileceğimiz en iyi öğretmenlere sahip olduk. Her biri kendi alanında tanınmış profesörlerimiz öğrenme sürecini daha zevkli kılmak için ellerinden geleni yaptılar. Ailelerimiz sabırla hep destek oldular. En zor iş idari personele düştü, sürekli arkamızı toparladılar. Hepsinden önemlisi, Sabancı ailesi olmasaydı bu üniversite hiçbir zaman var olmayacaktı. Bu saydıklarım öğrencilik yıllarımız boyunca bize hep rehberlik ettiler ve biz de onların beklentilerini karşılayabilmek için elimizden gelenin en iyisini yaptık. Bugün bakışlarından bizimle nasıl gurur duyduklarını hissedebiliyorum. Hepsine hepimiz adına teşekkür ediyorum.
Ve şimdi korkusuzca seslenebiliriz: Sıkı dur dünya, 2011 Sabancı mezunları geliyor!
