Sevgili Arkadaslar,
Her geçen gün, mezun olmaya biraz daha yaklaşırken, aslında okula veda etmenin ne kadar zor olacağını düşünmeye başladım. Evet, belki de üniversite yaşamımızın ilk seneleri çok eğlenceli ve bir o kadar da hızlı geçti ama mezun olmaya yaklaşırken artan endişelerimizin, mezuniyet sonrası yüklenecek sorumlulukların ve muhtemelen “ben şimdi ne yapacağım”la devam edecek bu sürecin ben de farkındayım. Yaklaşık 18 senelik öğrenci hayatımız artık bitiyor ve biz üniversite eğitimimizden kolumuza taktığımız bileziklerle birlikte bu okula veda ediyoruz. Şimdilerde hala gururla Sabanci Üniversitesi’nde okuyorum diyoruz, ama kepleri attığımız o günden itibaren yine ayni gururla mezun olduğumuzu söylemeye başlayacağız.
2013 mezunları olarak mutluluğumuzu, coşkumuzu, fikirlerimizi bu özel günde söyleme şansına sahip oluyoruz. Sizlerin de fikrini alarak hazırlayacağım konuşma metnimle mezuniyet törenimizde sizi temsil etmek istiyorum. Ben de uzun ve sıkıcı konuşmalarla dolu bir mezuniyet töreni hayal etmiyorum. Hepimiz bir an önce elimize diplomalarımızı alıp arkadaşlarımızla, ailemizle fotoğraf çektirmeye başlayıp, sonra gecenin keyfini çıkarmak için sabırsızlanıyor olacağız. Bu yüzden konuşmamı oldukça kısa ve hepimize geçirdiğimiz güzel seneleri hatırlatacak şekilde oluşturmak istiyorum. Konuşmamda öncelikle Sabancılı olmanın ne demek olduğundan, farklı şehirlerden, okullardan farklı hayaller kurarak gelen bizlerin şehirden uzak bir kampüste bu 4-5 sene içinde neler yaptığımızdan (dürüstçe ?) bahsetmeyi düşünüyorum. Sonrasında aldığımız eğitimin kalitesinden, Sabancı Üniversitesi öğrencilerine karşı ilginin ne kadar çok olduğunu farketmemizden bahsederek, öğretim üyelerine dönemimiz adına teşekkürlerimizi iletmeyi düşünüyorum. Birkaç yapıcı eleştiriyle konuşmama devam ettikten sonra da kapanışta bizlerden maddi, manevi desteklerini esirgemeyen ailemize teşekkürlerimizi iletip Sabancı’ya veda etmenin zorluğundan ve gururundan bahsederek konuşmamı tamamlamayı düşünüyorum.
Genel hatlarıyla konuşmamı, konuşmamızı bu şekilde planladım. Daha önce de üstünde durduğum gibi ben tek kişinin teşekkür konuşmasını yapmaktansa herkesi gerek güldürecek gerek duygulandıracak gerekse düşündürecek bir konuşmayı herkesten bir parça alarak, sizin sesiniz olarak o kürsüde yapmak istiyorum.
Sevgilerimle,
Dilara Naibi
