Bu sıralarda siz ailelerimizi görmek çok sevindirici. Çoğunuzun üniversite hayatımıza en yakın olduğunuz an bu an olacak. Hava kararınca buraya gelir, hayal kurarız biz. Bu hayalleri, hayal kırıklıklarını, burada elele değen aşıkları, terkedilenleri, havada uçuşan anıları bizim gibi görmeye çalışın.
Buraya gelirken büyüdüğümüzü sandık biz. Ama öğrendik ki büyümek, öyle bir şey değilmiş. Ne kadar değiştimizin farkındayız. Burada öğrendiğimiz bir başka şey de, hepimizin büyük bir hata yapmış olduğudur. Yanıldık dostlarım.
Bizler, üniversiteyi “meslek” öğrenilecek yer sandık. Hocaları, konferansları, ailelerimizi, sevdiğimiz ve güvendiğimiz insanları dinledik. Önümüze sunulan seçeneklerden hayat beğenmeye çalıştık, seneler sonraki maaş miktarlarını düşünerek bölüm seçtik.
Şimdi mezunuz, ve çoğumuz başkalarının kararlarının peşinde, daha önce yürünmüş güvenli yolları yürümekte. Ailelerimizin içi rahat olsun.
Bu yollarda zihnen ve bedenen yürüsek de, gönlümüz bilin ki hala arayıştadır. Bizler, gülüp eğlenirken bile bir yerlerde mutsuzluğu, eksikliği hissetmenin ne demek oldunu iyi biliriz. Dönemimizin hissiyatı budur. İşte bu ortak duygu yükü, bizleri kenetlemiş, en samimi hislerimizle sokağa dökmüştür. Bu da bir gün gönülsüz yürüdüğümüz yollardan döneceğimizin habercisidir. Okulumu bana sevdiren arkadaşlarıma büyük minnet duyuyorum.
İnsanlığın; bir neslin en parlak gençlerini daha, hayallerinden uzaklaştırmaya lüksü yoktur. Bu güne kadar çok fazla insan, maaşlar karşılığında hayatlarından vazgeçmiştir. Bu vazgeçiş bizi bu günlere getirmiştir.
Sevgili aileler, bugün yapılacak en iyi şey, seçeneklerden hayat beğenmek yerine, insanlık için yeni seçenekler yaratmaktır. İçimizden gelen, geldiği an en mutlu olduğumuz o şeyi, tutkumuzu bulmak; mantığı değil, kalbimizi dinlemektir.
Başarı parayla, ünvanla ilgili değildir. Sevdiği şeyi yapan, yaptığı şeyi seven, tutkusunun, en çok istediği şeyin peşinden gitmiş bir insan olabilmek, yaşadığımız dönemde büyük bir lükstür, başarıların da en büyüğüdür.
En ufak bir etkisi olduysa, ne mutlu bana.