Değerli öğretim üyeleri, sevgili aileler ve kıymetli mezun arkadaşlarım,
Benim 10 senedir yaşadığım evime hoşgeldiniz.
Sabancı Üniversitesi’ne ilk adım attığımda henüz 17 yaşındaydım, şimdi ise 27. 10 sene deyince kulağa ne kadar uzun geliyor değil mi? Ben size bu 10 seneyi sanki bir yaz ayında yaşadığınız 2 günmüş gibi tasvir etmek istiyorum.
Liseyi yeni bitirmiş bir genç olarak yeni bir güne uyanmıştım, Sabancı Üniversitesi’ni kazanmıştım. Güneş doğmuş pırıl pırıl aydınlatıyordu etrafı. Heyecanlıydım ve kendime de çok güveniyordum. Hava limonata gibi, hafif bir meltem esiyor ve yeni arkadaşlar yeni bilgiler için kendimi fazlasıyla hazır hissediyordum. Bir an başımı çevirip arkama baktım, gölgemi inceledim. Gölgem, sanki şu ana kadar öğrendiklerim, kısacası biriktirdiklerimdi. Upuzun ve kocamandı gölgem ve ona dayanarak kadar çok şey biliyorum diye böbürlenmiştim. Sonra yürümeye başladım, öğle saatleri gibi yolu yarılamış, aslında 2.sınıfı bitirmiştim. Güneş gittikçe yükselmeye hava fazlasıyla ısınmaya başlamıştı, güneşin parlaklığından gözlerim kamaşıyor, bir yandan gölgem küçülüyor; biriktirdiklerim, bilgim aslında o kadar da yeterli değilmiş gibi hissediyor ve sanki her şey daha yola çıktığım andan daha zor geliyordu. Durmadım, ve yolculuğuma devam ettim. Arada molalar verdim, arkadaşlarımda yurtta, dışarıda güzel anlar geçirdim sonra yine yola koyuldum. Akşamüstü olmaya başlayınca, yani 4. sınıfa gelince günün en tatlı anlarını yaşamaya başladım. Güneş hala yolumu aydınlatıyor ancak bir yandan da gölgem büyüyordu. Biriktirdiklerim, bilgim yani gölgem önüme düşmeye başlamıştı ve giderek büyüyordu ve ben yeniden heyecanlandım. Saatler çok çabuk geçmişti ve benim tasvirimle 1 gün aslında 5 sene bitiverdi. Ertesi sabah yeni bir gündü, yeni bir macera başlayacaktı ve bu sefer doktoraya başlayacaktım. Bir önceki güne benzer bir şekilde gölgem önce kocamandı, sonra küçüldü hatta sanki yok oldu, şimdi yine önümde, yine gururluyum ve bir sonraki gün için, yani önümdeki yıllarda karşıma gelecek yeni maceram için heyecanlıyım.
Yarın sizler için de yeni bir günün başlangıcı olacak. Umuyorum ki yılmadan, bıkmadan, heyecanla ve mutlulukla yürürsünüz.
Sevgiler,
Yasemin Ceylan
